Άκης Φιλιός (καθηγητής Μουσικού Σχολείου ΠΕ16)

ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΕΙΣΜΟΥ


Απάσματα από το άρθρο του Doug Copp στο ' Triangle of Life', επιμέλεια
έκδοσης από τον Larry Linn του MAA Safety Committee , 13/4/04


Το όνομά μου είναι Doug Copp. Είμαι ο Αρχηγός Διάσωσης και Διευθυντής
Καταστροφών της Αμερικανικής Ομάδας Διεθνούς Διάσωσης ( American Rescue
Team International, ARTI), η πιο έμπειρη ομάδα διάσωσης του κόσμου. Οι
πληροφορίες που περιέχονται σ' αυτό το άρθρο θα σώσουν ζωές στο ενδεχόμενο
ενός σεισμού. Το πρώτο κτίριο στο οποίο μπουσούλισα στα τέσσερα ήταν ένα
σχολείο στη πόλη του Μεξικού κατά τη διάρκεια του σεισμού του 1985. Όλα τα
παιδιά ήταν κάτω από τα θρανία. Όλα τα παιδιά κυριολεκτικά καταπλακωθήκανε
σε σημείο ισοπέδωσης. Θα μπορούσαν να είχαν σωθεί άμα είχαν ξαπλώσει
δίπλα στα θρανία κατά μήκος του διαδρόμου. Ήταν φρικτό, καθόλου
αναπόφευκτο και αναρωτήθηκα γιατί τα παιδιά δεν ήταν στους διαδρόμους. Δεν
ήξερα εκείνη τη στιγμή ότι είχε δοθεί οδηγία στα παιδιά να κρυφτούν κάτω
από οποιοδήποτε έπιπλο. Απλά, όταν τα κτίρια γκρεμίζονται, το βάρος της
οροφής που πέφτει πάνω στα διάφορα αντικείμενα ή έπιπλα ενός δωματίου
συνθλίβει αυτά τα αντικείμενα, αφήνοντας κάποιο χώρο ή κενό δίπλα τους.
Αυτός ο χώρος είναι αυτό που αποκαλώ 'τρίγωνο της ζωής'. Όσο μεγαλύτερο
και δυνατότερο είναι το αντικείμενο, τόσο το λιγότερο θα συμπιεστεί. Όσο
λιγότερο συμπιεστεί, τόσο μεγαλύτερο το κενό και τόσο μεγαλύτερη θα
είναι η πιθανότητα ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί το κενό αυτό για την
ασφάλειά του να μη τραυματιστεί. Την επόμενη φορά που θα δείτε κτίρια που
έχουν καταρρεύσει στην τηλεόραση, μετρείστε τα 'τρίγωνα' που έχουν
σχηματιστεί. Είναι παντού. Είναι το πιο κοινό σχήμα που θα δείτε στα
γκρεμισμένα κτίρια. Είναι παντού.