Συλλόγος γονέων του Μουσικού Σχολείου Αλίμου

1. Η Ελλάδα είναι ο τόπος που συνδέεται αρχέγονα με τη συνειδητοποίηση της αξίας της μουσικής για την ολόπλευρη συγκρότηση και αγωγή του ανθρώπου και την αναγόρευσή της σε πρωταρχικό τομέα γνώσης και αγωγής για τους νέους. Ήδη από την αρχαιότητα η μουσική αποτελούσε αντικείμενο διδασκαλίας από την τρυφερή ηλικία έως τη νεανική ,ως βασική και προαπαιτούμενη γνώση. Κατά τον Πλάτωνα, οι διδάσκαλοι της μουσικής επιτελούν το έργο τους «ἵνα (οἱ νέοι) ἡμερώτεροί τε ὦσιν, καὶ εὐρυθμότεροι καὶ εὐαρμοστότεροι γιγνόμενοι χρήσιμοι ὦσιν εἰς τὸ λέγειν τε καὶ πράττειν· πᾶς γὰρ ὁ βίος τοῦ ἀνθρώπου εὐρυθμίας τε καὶ εὐαρμοστίας δεῖται».
   
   
2. Τα Μουσικά Σχολεία, σε καιρούς θεωρητικών εξαγγελιών και προτροπών αναλυτικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων περί «διαθεματικότητος» και «ολιστικής θεώρησης της γνώσης» είναι τα κατ’ εξοχήν σχολεία στην Ελλάδα, μαζί βεβαίως με τα Καλλιτεχνικά, που υλοποιούν στη πράξη τα εξαγγελλόμενα. Η πλούσια προσφορά ποιοτικής γενικής παιδείας και εξειδικευμένης μουσικής κατάρτισης, σ’ έναν μοναδικό συνδυασμό, τόσο στο επίπεδο του ωρολογίου προγράμματος, όσο και στο αμάλγαμα ποιοτήτων και προσεγγίσεων που καθημερινά διαμορφώνεται, μαζί με την η καλλιέργεια τωνλοιπών τεχνών (θεάτρου, εικαστικών,λογοτεχνίας), επαληθεύει στην πράξη τα επίσημα ζητούμενα: την διαθεματικότητα στη διδασκαλία, την σφαιρική θεώρηση της γνώσης , καθώς και το αρχαίο, αλλά και σύγχρονο παιδευτικό ιδεώδες για τον ολοκληρωμένο άνθρωπο.
   
   
3. Η παροχή αυτής της μοναδικής, στο πλαίσιο της δημόσιας εκπαίδευσης της χώρας μας, ευκαιρίας ολοκληρωμένης παιδείας , αποτελούσε, από την έναρξη της λειτουργίας των Μουσικών Σχολείων προ εικοσιπενταετίας έως σήμερα, κατοχυρωμένη δυνατότητα κάθε παιδιού οιουδήποτε κοινωνικού στρώματος να εκπαιδευτεί δωρεάν και με παροχή αποδεδειγμένα υψηλής ποιότητας εκπαιδευτικών υπηρεσιών. Είναι φανερό ότι ακόμα και η σκέψη της σύγκρισης ή, ακόμα χειρότερα, της αντικατάστασης μιας τέτοιας δημόσιας παιδευτικής σύνθεσης με τα, σεβαστά βεβαίως, πάσης φύσεως ιδιωτικά ωδεία και σχολές, είναι επιεικώς ατυχής και τραγική.
   
   
4. Τα Μουσικά Σχολεία, με την μακρόχρονη και επιμελή, επίπονη και ισότιμη καλλιέργεια των δύο μουσικών παραδόσεων(ευρωπαικής-ελληνικής),αποτελούν καταλύτη για την ανάπτυξη της μουσικής παιδείας στη χώρα μας. Όσον αφορά δε στην Ελληνική Παραδοσιακή Μουσική-μουσική εκπληκτικού πλούτου μουσικού συστήματος και πολύπλευρης παιδευτικής αξίας- τα Μουσικά Σχολεία, ως μοναδικός δίαυλός της στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, υπήρξαν και οι σκαπανείς της αναγέννησής της στα αστικά κέντρα της χώρα μας. Πρόκειται για «μια πραγματική κοσμογονία που συντελείται τα τελευταία είκοσι χρόνια και οφείλεται σε μέγιστο βαθμό στην εκπαιδευτική και καλλιτεχνική δραστηριότητα των Μουσικών Σχολείων» (βλ.παλαιότερο υπόμνημα καθηγητών και μαθητών του Μουσικού Σχολείου Αλίμου). Σύμφωνα δε με επιστολή καθηγητών του Μουσικού Σχολείου Παλλήνης, «η διδασκαλία, διάσωση και διάδοση της παραδοσιακής μας μουσικής (στην περιφέρεια αλλά και στα αστικά κέντρα, όπου ήταν σε μεγάλο βαθμό άγνωστη) αποτέλεσε και αποτελεί ως γνωστόν βασικό και ουσιώδη λόγο ύπαρξης των μουσικών σχολείων».
   
   
5. Τα Μουσικά Σχολεία, κατά πανελλήνια πρωτοτυπία, μπορούν να μετέχουν και του χαρακτηρισμού «γενικά σχολεία», εφόσον εφαρμόζουν κανονικά και με ελάχιστες τροποποιήσεις το ωρολόγιο πρόγραμμα των γενικών μαθημάτων, αλλά, όσον αφορά το Μουσικό Σχολείο Αλίμου, ακροθιγώς και του χαρακτηρισμού «ειδικό», εφόσον πρόκειται για το μοναδικό Μουσικό Σχολείο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που διαθέτει τμήματα ένταξης για μαθητές με προβλήματα όρασης και ειδικούς παιδαγωγούς. Η αξία δε του σχετικού επίμοχθου παιδαγωγικού έργου αποτυπώνεται στις εκπληκτικές επιδόσεις και επιτυχίες των μαθητών αυτών, καθώς και στην εμπνευσμένη συμμετοχή τους σε πλήθος καλλιτεχνικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων. Είναι δε προφανής η αναγκαιότητα διαφύλαξης ως κόρης οφθαλμού μιας τέτοιας εκπαιδευτικής επιτυχίας, σε καιρούς θλιβερής απαξίωσης των ατόμων με ειδικές ανάγκες και των σχετικών κοινωνικών δομών.
   
   
6. Τα Μουσικά Σχολεία υλοποιούν μέχρι κεραίας το παιδαγωγικό πρόταγμα: «σχολεία ανοιχτά στην κοινωνία». Δεν είναι σχολεία «ελιτίστικα», περιχαρακωμένα στον εαυτό τους, αλλά χώροι πολιτισμού σε δημιουργική αλληλεπίδραση με τις τοπικές κοινωνίες, ζωντανοί οργανισμοί με αδιάλειπτες βραβευμένες συμμετοχές εντός και εκτός της Ελλάδας, αποδεχόμενα πλήθος προσκλήσεων για συμμετοχή σε κάθε είδους δημοτικές , εθνικές, καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.
   
   
7. Τα Μουσικά Σχολεία έχουν πλήρως αξιολογηθεί στην πράξη τόσο από την κοινωνία στο σύνολό της ,όπως προαναφέρθηκε, αλλά κυρίως από τους ίδιους τους μαθητές και τις οικογένειές τους. Ο διαρκώς αυξανόμενος αριθμός των αιτήσεων ένταξης στα σχολεία μας που υποβάλλονται κάθε χρόνο ,αλλά κυρίως η παντοιοτρόπως εκδηλούμενη αγάπη των παιδιών για τα σχολεία αυτά, είναι φαινόμενο σπάνιο έως ανύπαρκτο για τα δεδομένα της ελληνικής εκπαίδευσης, όπου η απαξίωση του σχολείου αποτελεί καθεστώς. Οι μαθητές των Μουσικών Σχολείων είναι ευτυχείς, δημιουργικοί και δεν αποχωρίζονται το σχολείο τους. Οι απόφοιτοι το θεωρούν σημείο αναφοράς γι’ αυτούς και συνεχίζουν να συμμετέχουν στη ζωή του ποικιλοτρόπως. Αυτά δεν είναι ή δεν θα έπρεπε να είναι κεφαλαιώδη ζητούμενα της εκπαίδευσης;
   
   
8. Τα Μουσικά Σχολεία αξιολογούνται διαρκώς και στο επίπεδο των επιτυχιών που σημειώνουν οι μαθητές τους στις εξετάσεις για την εισαγωγή στα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Το ενδεικτικό παράδειγμα του Μουσικού Σχολείου Αλίμου με ποσοστό επιτυχίας που αγγίζει το 100 τοις 100 είναι εύγλωττο. Αποδεικνύει ότι η συνύπαρξη της γενικής και της μουσικής παιδείας και εφικτή είναι και αγλαούς καρπούς παράγει, σε όλα τα επίπεδα.
   
   
9. Τα Μουσικά Σχολεία αξιολογούνται ουχ ήττον από την έλλειψη κρουσμάτων βίας, χρήσης ναρκωτικών και άλλων παραβατικών και ανάρμοστων συμπεριφορών που δυστυχώς ενδημούν σε πλείστα όσα σχολεία της χώρας μας. Δεν είναι υπερβολή, ούτε εξιδανίκευση η κοινή μας διαπίστωση πως η ευγένεια, η ευαισθησία, η ψυχική καλλιέργεια, το αισθητικό κριτήριο, η γνήσια λειτουργία της κοινότητας είναι καθημερινότητα για τα σχολεία μας. Όντως, η μουσική, ο πολιτισμός, η πνευματικότητα «εξημερώνουν τα ήθη».
   
   
10. Τα Μουσικά Σχολεία προσφέρουν πάμπολλα και στοιχίζουν ελάχιστα. Στην ουσία δεν στοιχίζουν τίποτα, μάλλον εξοικονομούν, εάν σκεφτούμε το «αποτρεπτικό» όφελος που παράγουν πλάθοντας ολοκληρωμένους ανθρώπους, κοινωνούς του πολιτισμού μας. Ο «χουλιγκανισμός», η βία, η τραγική απαιδευσία έχουν στοιχίσει και στοιχίζουν πανάκριβα στην ελληνική κοινωνία, όχι μόνο ποιοτικά αλλά εξόχως και οικονομικά, πόσο μάλλον και σε ανθρώπινες ζωές. Η επένδυση σε τέτοια σχολεία, στην όντως παιδεία και στον όντως πολιτισμό, είναι η πλέον συμφέρουσα και ανταποδοτική.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ:

Τα Μουσικά Σχολεία, αιχμή του δόρατος της Ελληνικής Εκπαίδευσης, είναι επάναγκες όχι απλώς να συνεχίσουν απρόσκοπτα τη λειτουργία τους, χωρίς περικοπές που θα τα οδηγήσουν νομοτελειακά σε μαρασμό, αλλά και να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμησιν, «πιλοτικά» σχολεία απ’ όπου θα μεταφυτεύονται καινοτόμες εκπαιδευτικές πρακτικές, και θα μεταλαμπαδεύεται και θα προάγεται ο πολιτισμός μας, το μέλλον του κόσμου μας. Είναι καιρός η πολιτεία, ακριβώς σ’ αυτή τη οδυνηρή περίοδο, να αναγνωρίσει τις πνευματικές ρίζες της τραγωδίας που διερχόμαστε και ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΑΝ ΘΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΛΥΤΑ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΑΣΩΖΟΥΝ ΤΗ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ, ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΑΣ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ Η ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ Ο,ΤΙ ΚΑΛΟΥ ΑΠΕΜΕΙΝΕ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ. Την τελική επιλογή θα δικαιώσει ή θα στιγματίσει η Ιστορία.